แวะถ่ายรูปวัดลายสอ วัดร้างในอยุธยา

เที่ยววัดร้าง

วันนี้ตั้งใจไป "วัดลายสอ" พอตั้ง GPS ไปก็เลยซะแล้ว หาทางเข้าไม่เจอ พอดีเห็นพื้นที่ว่างพอจะกลับรถได้ เลยวกกลับ ปรากฏว่าเห็นป้ายตรงบริเวณนั้น ชี้ทางบอกว่าไปวัดลายสอ ก็งงๆอยู่ซักพัก อีกทั้งมีป้ายว่า "วัดแร้ง" อีก พอจอดรถเข้าไปดูป้ายชัดๆ ถึงได้รู้ว่า ด้านหน้าจะเป็นวัดแร้ง แต่ถ้าเดินเข้าไปด้านใน ก็จะมีทางเดินไปยังวัดลายสอ ซึ่งก็เป็นจุดที่มีคนปักหมุด GPS ไว้นั่นเอง

เริ่มเดิน

ทางเข้าจะเป็นบ้านที่ทำเหมือนเป็นร้านอาหาร แต่ปิดอยู่ ก็เลยเดินเข้าไปตามป้ายที่เขียนไว้

ก็เพิ่งทราบภายหลังว่าวัดแร้งน่าจะเหลืออยู่แค่ที่เห็นด้านหน้านี้เท่านั้น ตอนนั้นก็ตัดสินใจเดินตามทางเข้าไป พบคุณลุงคนนึงทำงานอยู่ เลยสอบถามทาง แกบอกว่า "เดินไปตามทางนั้นแหล่ะ เห็นป้ายสีเขียว ก็ถึงแล้ว"

บอกตามตรงว่าดูจากสถานที่แล้ว 50:50 ว่าจะเดินเจอวัดลายสอหรือเปล่า แต่ก็ตัดสินใจเดินลุยต่อ

เดินผ่านสะพานไม้เก่าๆมาซัก 2 สะพาน ก็จะเห็นป้ายสีเขียวที่คุณลุงพูดถึงแล้ว แสดงว่ามาไม่ผิดแล้วล่ะ

พอเดินขึ้นเนินดินเล็กๆไปอีกสักพัก ก็เริ่มเห็นวัดลายสอแล้ว ร้างจริงๆ

แม้แต่นั่งร้านที่ใช้บูรณะก็ยังมีต้นไม้เกาะจนดูก็รู้เลยว่า แม้แต่ตัวนั่งร้านเองก็ยังถูกทิ้งร้างมานาน

ผมถ่ายรูปเก็บบรรยากาศซักพักก็เดินกลับ สะดุดตากับวิวบางจุดที่ดูสวยงามแปลกตา

จากประสบการณ์ที่ไปเดินเที่ยวถ่ายรูปวัดร้างมา ผมขอยกให้วัดนี้ "วัดลายสอ" เป็นวัดร้างที่ร้างสมชื่อมากที่สุด ร้างทั้งตัววัด ร้างทั้งบรรยากาศ อยากแนะนำว่าถ้าจะมาเดินเที่ยวชม ควร

• อย่ามาคนเดียว เพราะเปลี่ยวมาก
• อย่ามาตอนมืด แม้ผมจะเห็นว่ามีโซล่าเซลติดหลอดไฟไว้ แต่เราก็ไม่รู้ว่ามันจะสว่างเพียงพอที่จะป้องกันพวกสัตว์เล็กสัตว์น้อยต่างๆหรือเปล่า
• ควรสวมเป็นรองเท้าผ้าใบ เพราะพื้นไม่เรียบ และมีทางขึ้นเนินเล็กๆ

จริงๆแล้วพื้นที่วัดนี้ไม่ใหญ่มาก เพียงแต่พื้นที่และทางเดินโดยรอบเป็นลักษณะเหมือนป่าเล็กๆที่ไม่ค่อยได้ดูแลให้เรียบร้อยเท่าไหร่ ปล่อยไปตามธรรมชาติตามรูปที่ผมถ่ายไว้ แม้ตัววัดจะห่างจากถนนด้านหน้าไม่มากก็ตาม

แต่ตั้งใจไว้แล้วว่าจะต้องกลับมาเยี่ยมชมอีกครั้งด้วยความพร้อมของตัวเองมากกว่าวันนี้